Úrskurður yfirskattanefndar nr. 415/2011
Úrskurður nr. 415/2011
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2011, miðvikudaginn 28. desember, er tekið fyrir mál nr. 308/2010; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Sverrir Örn Björnsson og Kristinn Gestsson. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 28. október 2010, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 90/2003, um tekjuskatt, og lögum nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, bæði með áorðnum breytingum, framin vegna tekjuársins 2007.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A er gefið að sök eftirfarandi:
Vanræksla á skilum á skattframtali. Vanframtaldar launatekjur. Vanframtaldar fjármagnstekjur.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, vanrækt að standa skattstjóranum í Reykjanesumdæmi skil á skattframtali gjaldárið 2008, vegna tekjuársins 2007, á lögmæltum tíma. Með háttsemi sinni vanrækti A að gera grein fyrir launatekjum sínum sem til eru komnar vegna starfa hans fyrir X ehf. og fjármagnstekjum sínum sem til eru komnar vegna leigu á húsnæði í hans eigu. Vanframtaldar launatekjur nema samtals kr. 15.307.478 og vanframtaldar fjármagnstekjur nema samtals kr. 3.561.023.
Framangreind háttsemi A leiddi til ákvörðunar lægri tekjuskatts- og útsvarsstofns hans en vera bar gjaldárið 2008, vegna rekstrarársins 2007 og þar með til ákvörðunar lægri tekjuskatts og útsvars, svo sem hér segir:
Reiknaður tekjuskattur og útsvar
| Rekstrarár | Vanframtalinn tekjuskatts- og útsvarsstofn | Tekjuskattur | Útsvar |
| 2007 | 11.857.478 Vanframtaldar launatekjur kr. 15.307.478 – áætlun skattstjóra kr. 3.450.000 = 11.857.478 | 2.697.576 11.857.478 * 22,75% = 2.697.576 | 1.545.029 11.857.478 * 13,03% = 1.545.029 |
| Samtals kr. | 11.857.478 | 2.697.576 |
1.545.029
|
Með því að vanrækja að telja fram fjármagnstekjur sínar samkvæmt framangreindu, kom A sér hjá álagningu fjármagnstekjuskatts, gjaldárið 2008, vegna tekjuársins 2007, svo sem hér greinir:
| Tekjuár | Vanframtalinn fjármagnstekjuskattsstofn | Reiknaður fjármagnstekjuskattur (10%) |
| 2007 | 3.561.023 | 356.102 |
| Samtals kr. | 3.561.023 | 356.102 |
Sú háttsemi A sem lýst hefur verið hér að framan brýtur í bága við ákvæði 90. gr., sbr. A. og C. lið 7. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt.
Varðar framanlýst háttsemi A hann sekt samkvæmt 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. og 2. mgr. 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga.
Við ákvörðun skattstofns vegna tekjuársins 2007 hefur A verið gert að sæta álagningu skatts á álag á vanframtalinn tekjuskattsstofn og vanframtalinn fjármagnstekjuskattsstofn, samkvæmt 108. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, með áorðnum breytingum, kr. 772.710, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar. Skattur á álag vegna vanframtalins tekjuskattsstofns kr. 697.710 og vegna vanframtalins fjármagnstekjuskattsstofns kr. 75.000.
Þess er krafist að A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.“
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 28. október 2010, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með bréfi yfirskattanefndar, dags. 10. nóvember 2010, var gjaldanda veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef hann vildi ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál hans og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 4. mgr. 110. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt. Var bréf þetta birt gjaldanda eftir ákvæðum b-liðar 1. mgr. 83. gr. laga nr. 91/1991, um meðferð einkamála, í framhaldi af því að hann vitjaði ekki ábyrgðarbréfs nefndarinnar, dags. 2. nóvember 2010, um sama efni. Að ósk gjaldanda var honum veittur frestur til 1. mars 2011 til að koma að athugasemdum í tilefni af kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins.
Með bréfi, dags. 18. febrúar 2011, hefur gjaldandi lagt fram vörn í máli þessu. Gjaldandi mótmælir sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins og tekur fram að skattframtal árið 2008 hafi nú verið sent ríkisskattstjóra. Síðbúin framtalsskil hafi m.a. stafað af því að ekki hafi fengist launamiði frá X ehf. fyrr en nú. Einungis sé um launaframtal að ræða og hafi engum tekjum verið skotið undan. Séu atvik ekki með öðrum hætti í tilviki gjaldanda en hjá þúsundum annarra sem ekki skili skattframtali á réttum tíma. Með vísan til jafnræðisreglu sé þess krafist að horfið verði frá öllum áformum um sektarákvörðun.
III.
1. Með bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 28. október 2010, er gerð sú krafa að gjaldanda, A, verði gerð sekt samkvæmt þargreindum ákvæðum 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, og 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga. Gjaldandi hefur lagt fram athugasemdir sínar í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins.
2. Sektarkrafa skattrannsóknarstjóra ríkisins í máli þessu er byggð á niðurstöðum rannsóknar embættisins á skattskilum gjaldanda vegna tekjuársins 2007, sbr. skýrslu um rannsóknina, dags. 31. ágúst 2009. Rannsókn þessi hófst formlega hinn 30. apríl 2009 og beindist að almennum skattskilum gjaldanda, en ákvörðun um rannsókn var tekin í kjölfar athugunar á bókhaldi og skattskilum X ehf. Vegna rannsóknarinnar kom gjaldandi til skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins dagana 7. maí 2009 og 26. maí 2009. Þá er meðal málsgagna hluti skýrslu sem tekin var hinn 16. nóvember 2007 af B vegna rannsóknar á bókhaldi og skattskilum X ehf. Var rannsókn í máli gjaldanda byggð á upplýsingum sem fram komu við skýrslutökur þessar, en einnig var byggt á bókhaldi X ehf., upplýsingum frá fjármálastofnunum og upplýsingum úr upplýsingakerfum skattyfirvalda. Með bréfi, dags. 13. ágúst 2009, sendi skattrannsóknarstjóri ríkisins gjaldanda skýrslu embættisins, dags. sama dag, sem þá lá fyrir um rannsókn þess á máli gjaldanda og var honum veittur kostur á að koma að athugasemdum við skýrsluna. Engar athugasemdir voru gerðar af hálfu gjaldanda og var lokaskýrsla skattrannsóknarstjóra ríkisins efnislega samhljóða hinni fyrri að viðbættum kafla um lok rannsóknarinnar.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 31. ágúst 2009, voru helstu niðurstöður rannsóknarinnar dregnar saman með svofelldum hætti:
„Niðurstöður rannsóknar á skattskilum skattaðila fyrir tekjuárið 2007 eru:
·1 Skattframtali hefur ekki verið skilað.
·2 Launatekjur eru vantaldar.
·3 Húsaleigutekjur eru vantaldar.“
Samkvæmt tölulegum niðurstöðum skýrslunnar, sem gerð var grein fyrir í töflu í niðurstöðukafla skýrslunnar, voru vanframtaldar launatekjur gjaldanda taldar nema 15.307.478 kr. og vantalin húsaleiga 3.561.023 kr. tekjuárið 2007.
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins var mál gjaldanda sent ríkisskattstjóra til meðferðar, sbr. 6. mgr. 103. gr., sbr. 3. mgr. 101. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. bréf skattrannsóknarstjóra, dags. 31. ágúst 2009. Á grundvelli rannsóknar skattrannsóknarstjóra ríkisins og í framhaldi af boðunarbréfi ríkisskattstjóra til gjaldanda, dags. 21. október 2009, sem gjaldandi svaraði ekki, tók ríkisskattstjóri áður álögð opinber gjöld gjaldanda gjaldárið 2008 til endurákvörðunar með úrskurði um endurákvörðun, dags. 20. nóvember 2009. Með úrskurðinum hækkaði ríkisskattstjóri tekjuskatts- og útsvarsstofn gjaldanda gjaldárið 2008 úr 3.000.000 kr. í 16.000.000 kr., eða um 13.000.000 kr., og álag úr 450.000 kr. í 2.400.000 kr., eða um 1.950.000 kr. Þá ákvarðaði ríkisskattstjóri gjaldanda stofn til fjármagnstekjuskatts að fjárhæð 5.000.000 kr. auk álags að fjárhæð 750.000 kr. Gjaldandi nýtti sér ekki heimilaðar málskotsleiðir vegna þessa úrskurðar ríkisskattstjóra.
3. Sektarkrafa skattrannsóknarstjóra ríkisins í máli þessu er byggð á því að gjaldandi hafi vanrækt að standa skil á skattframtali árið 2008 er leitt hafi til þess að tekjuskatts- og útsvarsstofn var ákvarðaður 11.857.478 kr. lægri en rétt var við almenna álagningu opinberra gjalda gjaldárið 2008 og stofn til fjármagnstekjuskatts 3.561.023 kr. lægri en rétt var.
Óumdeilt er að gjaldandi vanrækti að standa skil á skattframtali sínu árið 2008, sbr. 1. mgr. 90. gr. laga nr. 90/2003, innan tilskilins framtalsfrests samkvæmt 93. gr. laganna. Við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins 7. maí 2009 var gjaldandi spurður um ástæður fyrir því að hann hefði ekki staðið skattstjóra skil á skattframtali sínu og gaf gjaldandi þá skýringu að kenna mætti tímaleysi um, sbr. svar við spurningu nr. 5. Í bréfi gjaldanda til yfirskattanefndar, dags. 18. febrúar 2011, er því borið við að launamiði frá X ehf. hafi ekki legið fyrir og því hafi framtali ekki verið skilað fyrr. Þá greinir gjaldandi frá því að bætt hafi verið úr annmörkum á framtalsgerð.
Samkvæmt skráningu í upplýsingakerfi skattyfirvalda hefur ríkisskattstjóri hinn 16. mars 2011 lagt innsent skattframtal gjaldanda árið 2008 óbreytt til grundvallar álagningu opinberra gjalda gjaldanda gjaldárið 2008. Felst í þeirri ákvörðun að ríkisskattstjóri hefur fellt niður þá áætlun skattstofna sem hann hafði ákvarðað gjaldanda með úrskurði sínum, dags. 20. nóvember 2009. Samkvæmt greindri ákvörðun lækkaði tekjuskattsstofn gjaldanda úr 18.400.000 kr. í 14.695.179 kr., tekjustofn til útreiknings vaxta- og barnabóta lækkaði úr 21.750.000 kr. í 18.256.202 kr. og stofn til fjármagnstekjuskatts vegna tekna gjaldanda af útleigu eigna lækkaði úr 5.750.000 kr. í 3.561.023 kr. Áður ákvarðað álag á áætlaðar tekjur gjaldanda, að fjárhæð 2.400.000 kr., var jafnframt fellt niður. Ekki liggur fyrir hvenær hið innsenda skattframtal gjaldanda árið 2008 barst ríkisskattstjóra, en álykta verður að það hafi verið eftir að rannsókn skattrannsóknarstjóra ríkisins á máli gjaldanda lauk. Ljóst er á hinn bóginn að skattframtalið er í samræmi við niðurstöður rannsóknar skattrannsóknarstjóra ríkisins sem ekki leiddi í ljós aðrar tekjur gjaldanda á árinu 2007 en launatekjur og tekjur af útleigu íbúðarhúsnæðis. Þá verður í máli þessu ekki litið fram hjá því viðhorfi til álagsbeitingar sem ráðið verður af fyrrgreindri ákvörðun ríkisskattstjóra. Samkvæmt framangreindu og þegar litið er til þess að ekki liggur annað fyrir en að um einstakt tilvik síðbúinna framtalsskila hafi verið að ræða, svo og með hliðsjón af ákvæði 4. mgr. 37. gr. A reglugerðar nr. 373/2001, um framkvæmd skatteftirlits og skattrannsókna, sbr. 4. gr. reglugerðar nr. 334/2006, þykir ekki rétt að ákvarða gjaldanda sekt samkvæmt ákvæðum 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, og 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, vegna framangreindrar vanrækslu á framtalsskilum, svo sem krafist er í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins.
Úrskurðarorð:
Gjaldanda, A, verður ekki gerð sekt í máli þessu.
