Úrskurður yfirskattanefndar nr. 239/2015
Úrskurður nr. 239/2015
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2015, miðvikudaginn 2. september, er tekið fyrir mál nr. 333/2014; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Þórarinn Egill Þórarinsson og Kristinn Gestsson. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 15. desember 2014, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 90/2003, um tekjuskatt, lögum nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, og lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, allra með áorðnum breytingum, framin vegna rekstraráranna 2009, 2010 og 2011.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A er gefið að sök eftirfarandi:
1. Vanræksla á skilum skattframtala.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, vanrækt að standa skattyfirvöldum skil á skattframtölum gjaldárin 2010, 2011 og 2012, vegna rekstraráranna 2009, 2010 og 2011 og vanrækja þar með að gera grein fyrir rekstrartekjum sem til eru komnar vegna sjálfstæðrar starfsemi hans, sem var fólgin í framleiðslu plastkeralda og plastviðgerðum. Samkvæmt niðurstöðum rannsóknar skattrannsóknarstjóra ríkisins námu rekstrartekjur A kr. 3.988.427 rekstrarárið 2009, kr. 5.067.638 rekstrarárið 2010 og kr. 5.537.994 rekstrarárið 2011 en möguleg rekstrargjöld kr. 1.862.104 rekstrarárið 2009, kr. 2.005.138 rekstrarárið 2010 og kr. 2.036.149 rekstrarárið 2011. Þar eð A sætti áætlun stofns til álagningar tekjuskatts og úrsvars gjaldárin 2010, 2011 og 2012, er að viðbættu álagi samkvæmt 1. mgr. 108. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, með síðari breytingum, nam sérhvert gjaldáranna hærri fjárhæð en þær tekjur sem leiða af framangreindum rannsóknarniðurstöðum, álítur skattrannsóknarstjóri að ekki verði talið að á vanti skattstofna sökum of lágrar áætlunar.
Sú háttsemi A sem lýst hefur verið hér að framan brýtur í bága við ákvæði 90. gr., sbr. B. lið 7. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. 22. gr. og 19. gr. og 1. mgr. 21. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, hvorra tveggja með áorðnum breytingum.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. og 2. mgr. 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga.
2. Vanræksla á tilkynningu um virðisaukaskattsskylda starfsemi. Vanræksla á skilum á virðisaukaskattsskýrslum. Vanframtalin skattskyld velta og útskattur.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, vanrækt að tilkynna ríkisskattstjóra um virðisaukaskattsskylda starfsemi sína, sem fólst í framleiðslu plastkeralda og plastviðgerðum, og vanrækt að standa skattyfirvöldum skil á virðisaukaskattsskýrslum vegna virðisaukaskattsskyldrar starfsemi sinnar vegna allra uppgjörstímabila rekstrarárin 2009, 2010 og 2011. Nemur vanframtalin skattskyld velta samtals kr. 14.594.062 og vanframtalinn útskattur samtals kr. 3.656.201. Mögulegur innskattur nemur samtals kr. 1.502.291. Sundurliðast vanframtalin skattskyld velta og virðisaukaskattur svo sem hér greinir:
| Rekstrarár | Uppgjörstímabil | Vanframtalin skattskyld velta | Vanframtalinn útskattur | Mögulegur innskattur | |
| 2009 | jan. – feb. | 255.020 | 62.480 | 62.920 | |
| 2009 | mars – apríl | 481.928 | 118.072 | 98.062 | |
| 2009 | maí – júní | 1.444.746 | 353.963 | 179.034 | |
| 2009 | júlí – ágúst | 630.986 | 154.591 | 44.823 | |
| 2009 | sept. – okt. | 772.535 | 189.271 | 71.387 | |
| 2009 | nóv. – des. | 403.213 | 98.787 | 17.365 | |
| Samtals kr. | 3.988.428 | 977.164 | 473.591 | ||
| 2010 | jan. – feb. | 299.920 | 76.480 | 97.554 | |
| 2010 | mars – apríl | 1.143.710 | 291.646 | 120.056 | |
| 2010 | maí – júní | 1.537.952 | 366.779 | 108.026 | |
| 2010 | júlí – ágúst | 1.059.861 | 270.264 | 74.614 | |
| 2010 | sept. – okt. | 468.088 | 119.362 | 41.116 | |
| 2010 | nóv. – des. | 558.108 | 142.317 | 69.944 | |
| Samtals kr. | 5.067.639 | 1.266.848 | 511.310 | ||
| 2011 | jan. – feb. | 448.920 | 114.475 | 74.534 | |
| 2011 | mars – apríl | 630.961 | 160.895 | 71.686 | |
| 2011 | maí – júní | 1.561.952 | 398.298 | 135.550 | |
| 2011 | júlí – ágúst | 1.360.704 | 346.979 | 101.365 | |
| 2011 | sept. – okt. | 829.681 | 211.569 | 121.436 | |
| 2011 | nóv. – des. | 705.777 | 179.973 | 12.819 | |
| Samtals | 5.537.995 | 1.412.189 | 517.390 | ||
| Samtals öll árin kr. | 14.594.062 | 3.656.201 | 1.502.291 |
Sú háttsemi A sem hér hefur verið lýst brýtur í bága við ákvæði 1. mgr. 5. gr., 1. mgr. 15. gr. og 1. mgr. 24. gr. sbr. aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 1. og 3. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Þess er krafist að A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.“
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 15. desember 2014, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með bréfi yfirskattanefndar, dags. 17. desember 2014, var gjaldanda veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef hann vildi ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál hans og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 4. mgr. 110. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, og 4. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt. Engar athugasemdir hafa borist frá gjaldanda.
III.
1. Með bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 15. desember 2014, er gerð sú krafa að gjaldanda, A, verði gerð sekt samkvæmt þargreindum ákvæðum 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, og 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt. Gjaldandi hefur átt þess kost að koma að vörnum fyrir yfirskattanefnd í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins, en engar athugasemdir hafa borist. Þar sem gjaldandi hefur ekki gert athugasemdir við meðferð máls þessa fyrir yfirskattanefnd verður að líta svo á að hann mæli því ekki í gegn að það sæti sektarmeðferð fyrir nefndinni.
2. Sektarkrafa skattrannsóknarstjóra ríkisins í máli þessu er byggð á niðurstöðum rannsóknar embættisins á bókhaldi og skattskilum gjaldanda vegna rekstraráranna 2009, 2010 og 2011, sbr. skýrslu um rannsóknina, dags. 20. desember 2013. Rannsókn skattrannsóknarstjóra ríkisins hófst formlega hinn 16. ágúst 2013 og beindist að skattskilum gjaldanda vegna sjálfstæðrar starfsemi hans við trefjaplastframleiðslu og plastviðgerðir á rannsóknartímabilinu. Vegna rannsóknarinnar kom gjaldandi til skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins hinn 31. október 2013. Þá voru skýrslur teknar af B, syni gjaldanda, dagana 1. nóvember 2013 og 25. nóvember 2013 vegna málsins. Var rannsóknin einkum byggð á upplýsingum sem fram komu við skýrslutökur þessar, bókhaldsgögnum, upplýsingum frá fjármálastofnunum og upplýsingum úr upplýsingakerfum skattyfirvalda. Með bréfi, dags. 5. desember 2013, sendi skattrannsóknarstjóri gjaldanda skýrslu um rannsóknina, sem þá lá fyrir, dags. sama dag, og gaf honum kost á að tjá sig um efni hennar. Athugasemdir voru ekki gerðar af hálfu gjaldanda. Í framhaldi af þessu tók skattrannsóknarstjóri ríkisins saman nýja skýrslu um rannsóknina, dags. 20. desember 2013, sem var efnislega samhljóða hinni fyrri að viðbættum kafla um lok rannsóknarinnar.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 20. desember 2013, voru helstu niðurstöður rannsóknarinnar dregnar saman með svofelldum hætti:
„Niðurstöður rannsóknar á bókhaldi og skattskilum skattaðila fyrir rekstrarárin 2009 til og með 2011 eru:
· Skattframtölum skattaðila hefur verið skilað (sic).
· Skattaðila bar að skrá sig á virðisaukaskattsskrá.
· Skattaðila bar að standa skil á virðisaukaskattsskýrslum.
· Bókhald hefur ekki verið fært.
· Skattskyld velta og útskattur eru vanframtalin.
· Rekstrartekjur eru vantaldar.
· Möguleg rekstrargjöld eru kr. 5.903.391.
· Mögulegur innskattur er kr. 1.502.292.“
Þá gerði skattrannsóknarstjóri ríkisins tölulega grein fyrir niðurstöðum rannsóknarinnar í töflu í niðurlagi skýrslu sinnar. Þar kom fram að skattskyld velta gjaldanda væri vantalin um 3.988.427 kr. rekstrarárið 2009, 5.067.638 kr. rekstrarárið 2010 og 5.537.994 kr. rekstrarárið 2011. Þá næmi mögulegur innskattur samtals 1.502.292 kr. greind ár.
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins var mál gjaldanda sent ríkisskattstjóra til meðferðar, sbr. 6. mgr. 103. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, og 2. mgr. 39. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. bréf skattrannsóknarstjóra, dags. 20. desember 2013. Á grundvelli rannsóknar skattrannsóknarstjóra ríkisins og í framhaldi af bréfi til gjaldanda, dags. 11. febrúar 2014, sem gjaldandi svaraði ekki, tók ríkisskattstjóri áður álögð opinber gjöld gjaldanda gjaldárin 2011 og 2012 og virðisaukaskatt árin 2009, 2010 og 2011 til endurákvörðunar með úrskurði um endurákvörðun, dags. 13. mars 2014. Breytingar ríkisskattstjóra vörðuðu í fyrsta lagi endurákvörðun virðisaukaskatts gjaldanda öll uppgjörstímabil rekstraráranna 2009, 2010 og 2011. Var skattskyld velta gjaldanda ákvörðuð 3.988.428 kr. rekstrarárið 2009 (útskattur 977.165 kr.), 5.067.639 kr. rekstrarárið 2010 (útskattur 1.292.247 kr.) og 5.537.995 kr. rekstrarárið 2011 (útskattur 1.412.189 kr.). Á vangreiddan virðisaukaskatt bætti ríkisskattstjóri álagi samkvæmt 1. og 2. mgr. 27. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, að fjárhæð 45.879 kr. fyrsta árið, 78.094 kr. annað árið og 89.479 kr. þriðja árið. Í öðru lagi endurákvarðaði ríkisskattstjóri tekjuskatt og útsvar gjaldanda gjaldárin 2011 og 2012. Hækkaði tekjuskatts- og útsvarsstofn gjaldanda um 265.000 kr. gjaldárið 2011 frá áætlun ríkisskattstjóra, eða úr 2.800.000 kr. í 3.065.000 kr., og um 205.000 kr. gjaldárið 2012 frá áætlun ríkisskattstjóra, eða úr 3.300.000 kr. í 3.505.000 kr., vegna vanframtalinna tekna gjaldanda. Á vantalda skattstofna gjaldanda bætti ríkisskattstjóri 25% álagi samkvæmt heimild í 2. mgr. 108. gr. laga nr. 90/2003 og nam álag 459.750 kr. fyrra árið, sem var 39.750 kr. hækkun frá áætlun ríkisskattstjóra, og 525.750 kr. seinna árið, sem var 30.750 kr. hækkun frá áætlun ríkisskattstjóra. Gjaldandi nýtti sér ekki heimilaðar málskotsleiðir vegna þessa úrskurðar ríkisskattstjóra.
3. Fram kemur í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 20. desember 2013, að gjaldandi hafi ekki staðið skil á skattframtölum árin 2010, 2011 og 2012 vegna tekjuáranna 2009, 2010 og 2011. Við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins hinn 31. október 2013 var gjaldandi spurður að því hvers vegna hann hefði ekki staðið skil á skattframtölum fyrrnefnd ár og sagði gjaldandi að hann hefði alltaf verið settur til hliðar af bókhaldsfyrirtækinu sem hann hefði átt viðskipti við lengi, en líklega hefði það verið þar sem hann hefði ekki verið sá duglegasti að borga þeim.
Þá kemur fram að gjaldandi hafi orðið gjaldþrota og í kjölfarið hafi virðisaukaskattsnúmeri hans verið lokað frá 10. nóvember 2008. Hafi gjaldandi ekki staðið skil á virðisaukaskattsskýrslum vegna rekstraráranna 2009 til og með 2011, en gjaldandi hafi aðspurður gefið þær skýringar við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins að trassaskap og auraleysi væri um að kenna. Er rakið í skýrslunni að fyrirliggjandi séu samtals 57 sölureikningar vegna starfsemi gjaldanda. Sölureikningarnir séu fyrirframnúmeraðir, merktir nafninu „PLAST X“; heimilisfangi, símanúmerum, kennitölu gjaldanda og virðisaukaskattsnúmeri, sem hafi verið lokað. Númeraröð sölureikninga sé samfelld og á bilinu 244-300, en sölureikningar nr. 274, 289, 298 og 300 séu ónotaðir.
Við skýrslutöku 31. október 2013 sagði gjaldandi að hann hefði verið með sjálfstæðan rekstur á rannsóknartímabilinu ásamt syni sínum, B. Sagði gjaldandi að mismun tekna og kostnaðar hefði verið skipt jafnt á milli þeirra B. Við skýrslutökuna voru útgefnir sölureikningar rekstrarárin 2009 til og með 2011 lagðir fyrir gjaldanda og staðfesti gjaldandi að sölureikningarnir væru vegna starfseminnar. Kvaðst gjaldandi sjálfur hafa gert þá reikninga sem væru vélritaðir, en B hefði handskrifað aðra reikninga. Sagði gjaldandi að sölureikningarnir hefðu verið greiddir. Þá var lögð fyrir gjaldanda samantekt skattrannsóknarstjóra ríkisins á innborgunum á bankareikningi hans nr. 4430, en enga sölureikninga var að finna vegna þessara innborgana, og viðskiptakvittun vegna innborgunar í seðlum. Kvaðst gjaldandi ekki geta skýrt hvers vegna ekki hefðu alltaf verið gefnir út sölureikningar og sagði að trassaskap væri um að kenna. Er rakið í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins að komið hafi ljós að nokkrar innborganir hafi tengst gjaldanda persónulega og var tekið tillit til þess í niðurstöðum skýrslunnar. Aðspurður um greiðslukortagreiðslur vísaði gjaldandi á son sinn og sagði þær hugsanlega tengjast bifreiðaviðskiptum hans. Sagði gjaldandi að einhverjar þessara greiðslna gætu verið tengdar starfsemi þeirra, en hann héldi að þetta væru mest bifreiðaviðskipti.
Við skýrslutöku af B, syni gjaldanda, hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins hinn 1. nóvember 2013 voru lagðir fyrir B sölureikningar útgefnir á árunum 2009 til og með 2011, ásamt samantekt skattrannsóknarstjóra ríkisins á þeim. Kannaðist B við sölureikningana og taldi hann þá hafa verið greidda. Gat B ekki útskýrt hvers vegna ekki hefðu alltaf verið gefnir út sölureikningar vegna starfseminnar. Við skýrslutökuna staðfesti B að fjölmargar af þeim innborgunum, sem bornar voru undir hann, væru vegna rekstrarins. Við skýrslutöku hinn 25. nóvember 2013 staðfesti B það sem fram kom við skýrslutöku af gjaldanda varðandi rekstur þeirra, þ.e. að þeir hefðu staðið saman að rekstrinum og að þeir hefðu jöfnum höndum aflað verkefna. Sagði B að hann hefði fengið ávinninginn af rekstrinum til jafns á við gjaldanda. Við skýrslutökuna voru upplýsingar um þá aðila sem greiddu með greiðslukortum lagðar fyrir B. Sagði B greiðslu frá C tengjast gjaldanda persónulega, en hún væri sambýliskona hans. Var B gefinn frestur til að skýra nánar aðrar greiðslukortagreiðslur, en frekari skýringar voru ekki gefnar. B afhenti skattrannsóknarstjóra ríkisins hinn 2. desember 2013 skýringar við nokkrar innborganir og tók skattrannsóknarstjóri tillit til þessara skýringa í niðurstöðum rannsóknarskýrslu sinnar.
Í niðurlagi umfjöllunar skattrannsóknarstjóra ríkisins um rekstrartekjur og skattskylda veltu gjaldanda kemur fram það mat embættisins að gjaldandi og B, sonur hans, hefðu verið saman með sjálfstæða starfsemi og borið jafna ábyrgð á henni. Væru skattskyld velta og útskattur gjaldanda því helmingur af heildarveltu og útskatti starfseminnar rekstrarárin 2009 til og með 2011 og væri skattskyld velta gjaldanda því vantalin um 14.594.059 kr. og útskattur um 3.656.202 kr.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins er sérstaklega fjallað um rannsókn á rekstrargjöldum og innskatti. Voru gjaldagögn að fjárhæð 8.842.746 kr. (innskattur 2.250.474 kr.) vegna starfseminnar umrædd rekstrarár lögð fyrir gjaldanda við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra og sagði gjaldandi gjöldin og innskattinn vera vegna starfseminnar. Jafnframt kom fram af hálfu gjaldanda að B hygðist afhenda möppu með frekari gögnum um rekstrarkostnað vegna starfseminnar. Í skýrslu skattrannsóknarstjóra er tekið fram að B hafi afhent möppu með frekari gögnum um rekstrarkostnað. Að teknu tillit til þessara viðbótargagna var það niðurstaða skattrannsóknarstjóra að rekstrargjöld vegna starfseminnar hefðu numið 11.811.074 kr. og innskattur 3.003.854 kr. Þá var það mat skattrannsóknarstjóra ríkisins, með vísan til fyrrgreindrar niðurstöðu um skiptingu ábyrgðar vegna starfseminnar, að helmingur rekstrarkostnaðar og innskatts þessa væri vegna gjaldanda. Næmu möguleg rekstrargjöld gjaldanda því 5.903.391 kr. og mögulegur innskattur 1.502.292 kr.
4. Samkvæmt því sem að framan er rakið vanrækti gjaldandi að standa skil á skattframtölum sínum árin 2010, 2011 og 2012, sbr. 1. mgr. 90. gr. laga nr. 90/2003, innan tilskilins framtalsfrests samkvæmt 93. gr. laganna. Með tilliti til þessarar vanrækslu gjaldanda krefst skattrannsóknarstjóri ríkisins ákvörðunar sektar á hendur honum með vísan til ákvæðis 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003. Í 1. málsl. 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003 segir: „Hafi skattskyldur maður af ásetningi eða stórkostlegu hirðuleysi vanrækt að telja fram til skatts varðar það brot fésektum er aldrei skulu nema lægri fjárhæð en tvöfaldri skattfjárhæð af þeim skattstofni sem á vantar ef áætlun reyndist of lág við endurreikning skatts skv. 2. mgr. 96. gr. laganna og skal þá skattur af álagi dragast frá sektarfjárhæð skv. 108. gr.“ Tekið er fram í kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins að áætlaður stofn gjaldanda til álagningar tekjuskatts og útsvars, að viðbættu álagi samkvæmt 1. mgr. 108. gr. laga nr. 90/2003, nemi hærri fjárhæð en sem nemur þeim vanframtöldu tekjum gjaldanda sem um ræðir í málinu og álíti skattrannsóknarstjóri því að ekki verði talið að vanti á skattstofna sökum of lágrar álagningar. Verður samkvæmt þessu ekki talið að grundvöllur sé fyrir því að ákvarða gjaldanda sekt á grundvelli greinds ákvæðis 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003 svo sem krafist er í kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins.
Sem fyrr segir liggur fyrir að gjaldandi vanrækti að standa skil á skattframtölum sínum gjaldárin 2010, 2011 og 2012. Í 6. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003 segir: „Hafi maður af ásetningi eða stórkostlegu gáleysi vanrækt að gegna skyldu sinni samkvæmt ákvæðum 90., 92. eða 94. gr. skal hann sæta sektum eða fangelsi allt að 2 árum.“ Að virtum málsatvikum og þar sem talið verður að huglægum refsiskilyrðum sé fullnægt ber að gera gjaldanda sekt eftir greindu lagaákvæði vegna vanrækslu á framtalsskilum gjaldárin 2010, 2011 og 2012, en að virtum ákvæðum 1. mgr. 180. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, þykir mega gera gjaldanda sekt eftir ákvæði 6. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003 þótt ákvæðisins sé ekki getið í kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins.
Telja verður að leitt hafi verið í ljós með rannsókn skattrannsóknarstjóra ríkisins að gjaldandi hafi haft með höndum sjálfstæða starfsemi við trefjaplastframleiðslu og plastviðgerðir á árunum 2009, 2010 og 2011, ásamt syni sínum, B, en ekki staðið skil á virðisaukaskattsskýrslum og innheimtum virðisaukaskatti vegna seldrar þjónustu á árunum 2009, 2010 og 2011. Í máli því, sem hér er til meðferðar, er um að tefla kröfugerð um ákvörðun sektar á hendur gjaldanda samkvæmt þar tilgreindum ákvæðum 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sem gera ráð fyrir því að sektarákvörðun sé bundin þeirri skattfjárhæð sem undan var dregin. Verður því að taka afstöðu til þess hvort skattrannsóknarstjóri ríkisins hafi með skattrannsókn sinni sýnt fram á hverju skattfjárhæð, sem undan var dregin, hafi að minnsta kosti numið. Allan vafa í því sambandi verður að meta gjaldanda í hag, sbr. grundvallarreglu 108. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála.
Eins og fram er komið byggja tölulegar niðurstöður skattrannsóknarstjóra ríkisins á rekstrartekjum og skattskyldri veltu gjaldanda rekstrarárin 2009, 2010 og 2011 á útgefnum sölureikningum gjaldanda og sonar hans, upplýsingum um innborganir inn á bankareikning gjaldanda nr. [...], upplýsingum um innborganir inn á bankareikning sonar gjaldanda nr. [...], og upplýsingum um greiðslukortagreiðslur. Á þessum grundvelli er í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins gerð grein fyrir vantöldum rekstrartekjum og vantalinni skattskyldri veltu að fjárhæð 3.988.427 kr. rekstrarárið 2009, 5.067.638 kr. rekstrarárið 2010 og 5.537.994 kr. rekstrarárið 2011. Eru fjárhæðir þessar helmingur af rekstrartekjum og skattskyldri veltu af starfsemi gjaldanda og sonar hans, en sem fyrr segir var það niðurstaða skattrannsóknarstjóra ríkisins að gjaldandi og sonur hans hefðu staðið sameiginlega að þeim atvinnurekstri sem um ræðir og skipt ávinningnum jafnt á milli sín, og bæru þeir því hvor um sig ábyrgð á helmingi vangoldins virðisaukaskatts og vanframtalinna tekna af rekstrinum. Við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins hinn 31. október 2013 staðfesti gjaldandi að fyrirliggjandi sölureikningar væru vegna starfseminnar og að reikningarnir hefðu verið greiddir. Hið sama kom fram við skýrslutöku af syni gjaldanda, B, dagana 1. nóvember 2013 og 25. nóvember 2013, þar sem einnig kom fram viðurkenning af hálfu B að fjölmargar innborganir væru vegna rekstrarins, en tekið var tillit til skýringa B vegna nokkurra innborgana og einnar greiðslukortafærslu í niðurstöðum skattrannsóknarstjóra ríkisins. Aðrar innborganir og greiðslukortagreiðslur hafa ekki verið skýrðar af hálfu gjaldanda eða sonar hans. Gjaldandi hefur ekki gert athugasemdir í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins. Samkvæmt þessu og að virtum gögnum málsins að öðru leyti þykir ekkert komið fram sem gefur tilefni til annars en að miða við fjárhæðir rekstrartekna og skattskyldrar veltu samkvæmt skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins. Þá hefur ekkert komið fram sem gefur tilefni til þess að ætla að rekstrarkostnaður og innskattur hafi numið hærri fjárhæðum en greinir í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins.
Samkvæmt því sem hér hefur verið rakið og að öðru leyti með stoð í gögnum málsins þykir fullsannað með stoð í gögnum málsins að gjaldandi, sem skyldur var til þess að standa skil á virðisaukaskatti, sbr. 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, hafi vanrækt að standa skil á virðisaukaskattsskýrslum öll uppgjörstímabil áranna 2009, 2010 og 2011 og þannig vanrækt að gera grein fyrir virðisaukaskatti til greiðslu samtals að fjárhæð 2.153.910 kr. umrædd uppgjörstímabil, sbr. sundurliðun í kröfubréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins. Varðar þetta gjaldanda sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995.
Ákvarða ber gjaldanda, A, sekt samkvæmt framangreindum ákvæðum 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995. Samkvæmt breytingum á refsiákvæðum skattalaga, sem gerðar voru með lögum nr. 42/1995 og tóku gildi 9. mars 1995, skal sekt aldrei vera lægri en sem nemur tvöfaldri þeirri skattfjárhæð sem undan var dregin, þó að teknu tilliti til álags. Við ákvörðun sektar ber að taka tillit til álags samkvæmt 2. mgr. 27. gr. laga nr. 50/1988. Að þessu virtu og málsatvikum að öðru leyti þykir sekt gjaldanda hæfilega ákveðin 4.500.000 kr. til ríkissjóðs.
Úrskurðarorð:
Gjaldandi, A, greiði sekt að fjárhæð 4.500.000 kr. til ríkissjóðs.
