Úrskurður yfirskattanefndar nr. 252/2016

30.11.2016

Úrskurður nr. 252/2016

ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR

Ár 2016, miðvikudaginn 30. nóvember, er tekið fyrir mál nr. 164/2016; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], B, kt. [...], og C, kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Þórarinn Egill Þórarinsson og Bjarnveig Eiríksdóttir. Upp er kveðinn svofelldur 

ú r s k u r ð u r : 

I. 

Með bréfi, dags. 29. ágúst 2016, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], B, kt. [...], og C, kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, og lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, beggja með áorðnum breytingum, framin vegna rekstrarársins 2014.

Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:

„C, sem stjórnarformanni, daglegum stjórnanda og prókúruhafa X ehf., kt. [...] (nú afskráð), frá 2. apríl 2013 til og með 16. júlí 2014 og prókúruhafa og daglegum stjórnanda frá 16. júlí 2014 til og með 23. september 2014, B, sem framkvæmdastjóra, stjórnarmanni og prókúruhafa skattaðila allt rannsóknartímabilið og A, sem stjórnarmanni frá 2. apríl 2013 til og með 23. september 2014 og sem daglegum stjórnanda, stjórnarformanni og prókúruhafa skattaðila frá 23. september 2014, er gefið að sök eftirfarandi:

1. Vangoldin afdregin staðgreiðsla opinberra gjalda launamanna. Vanræksla á afhendingu skilagreina á lögmæltum tíma.

C, B og A er gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs skil á afdreginni staðgreiðslu opinberra gjalda launamanna X ehf. vegna greiðslutímabilanna apríl og maí rekstrarárið 2014. Þá er þeim gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs skil á skilagreinum staðgreiðslu opinberra gjalda vegna fyrrgreindra greiðslutímabila á lögmæltum tíma. Vangoldin afdregin skilaskyld staðgreiðsla opinberra gjalda launamanna X ehf., vegna framangreindra greiðslutímabila, nemur samtals kr. 2.268.697, að teknu tilliti til afdreginnar staðgreiðslu af launum fyrrum fyrirsvarsmanna skattaðila. Fjárhæðin sundurliðast svo sem hér greinir:

Það er mat skattrannsóknarstjóra ríkisins, byggt á gögnum málsins, að þetta hafi C, B og A gert á saknæman hátt, að því er frekast verður séð af ásetningi eða í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi. 

Telst þessi háttsemi C, B og A brjóta í bága við ákvæði 1. og 2. mgr. 20. gr., sbr. 1. og 2. mgr. 15. gr. og 1. mgr. 16. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með áorðnum breytingum, sbr. aðalreglur 1.-3. gr., 1. tl. 5. gr., 1. mgr. 7. gr. og 1. og 3. mgr. 8. gr. þeirra laga.  

Framangreind háttsemi varðar C, B og A sekt samkvæmt 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með áorðnum breytingum.

2. Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur. Vanræksla á afhendingu virðisaukaskattsskýrslu á lögmæltum tíma.

C, B og A er gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs skil á virðisaukaskatti sem innheimtur var í rekstri X ehf. vegna uppgjörstímabilanna mars – apríl og maí – júní rekstrarárið 2014. Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur til innheimtumanns ríkissjóðs vegna framangreindra uppgjörstímabila nemur samtals kr. 6.016.023. Fjárhæðin sundurliðast svo sem hér greinir:

Það er mat skattrannsóknarstjóra ríkisins, byggt á gögnum málsins, að þetta hafi C, B og A gert á saknæman hátt, að því er frekast verður séð af ásetningi eða í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi.

Telst þessi háttsemi C, B og A brjóta í bága við ákvæði 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr., sbr. aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. og 2. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum. 

Framangreind háttsemi varðar C, B og A sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.

Þess er krafist að C, B og A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.“

Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 29. ágúst 2016, sem fylgdi kröfugerðinni.

II.

Með bréfum yfirskattanefndar, dags. 30. ágúst 2016, var gjaldendum veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef þeir vildu ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál þeirra og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 4. mgr. 31. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, og 4. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt. Að ósk umboðsmanna gjaldenda, B og A, var viðbótarfrestur veittur til að leggja fram vörn í málinu og var sá frestur framlengdur tvisvar að beiðni umboðsmanns gjaldanda, B. Var lokafrestur veittur til 22. nóvember 2016.

Með tölvupósti 31. október 2016 tilkynnti umboðsmaður gjaldanda, A, að hann vilji ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiði mál hans.

Með bréfi, dags. 22. nóvember 2016, hefur umboðsmaður gjaldanda, B, lagt fram vörn í málinu. Í bréfinu eru gerðar aðfinnslur við rannsókn skattrannsóknarstjóra ríkisins. Telur gjaldandi málið ekki tækt til efnismeðferðar fyrir yfirskattanefnd og krefst hann þess, með vísan til 6. gr. laga nr. 30/1992, um yfirskattanefnd, að nefndin feli skattrannsóknarstjóra ríkisins að afla frekari gagna í málinu sem megi verða til þess að varpa skýrara ljósi á hvernig verkaskiptingu hafi verið háttað innan félagsins á rannsóknartímanum. Að öðrum kosti krefst gjaldandi þess að sektarkröfu skattrannsóknarstjóra verði hafnað. Þá er krafist málskostnaðar til greiðslu úr ríkissjóði.

Engar athugasemdir hafa borist frá gjaldanda, C.

III.

Sú regla kemur fram í 4. mgr. 31. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, og samsvarandi ákvæði 4. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, að skattrannsóknarstjóri ríkisins getur vísað máli til opinberrar rannsóknar af sjálfsdáðum, svo og eftir ósk sökunauts ef hann vill eigi hlíta því að mál verði afgreitt af yfirskattanefnd samkvæmt framangreindum ákvæðum. Af hálfu gjaldanda, A, hefur því verið lýst yfir að hann vilji ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiði mál hans. Eru því ekki skilyrði þess að fjalla um málið að því er hann varðar. Þá þykir ljóst að málsúrslit að því er varðar gjaldendur, B og C, hljóta að ráðast að verulegu leyti af niðurstöðu gagnvart gjaldanda, A. Að þessu athuguðu þykir málið liggja þannig fyrir að óhjákvæmilegt sé að vísa því frá yfirskattanefnd í heild sinni og endursenda til skattrannsóknarstjóra ríkisins.

Þessi niðurstaða breytir engu um heimild skattrannsóknarstjóra ríkisins til þess að ákveða af sjálfsdáðum hvort efni séu til að vísa máli til opinberrar rannsóknar og almennrar sakamálameðferðar fyrir dómstólum.

Umboðsmaður gjaldanda, B, hefur gert kröfu um að gjaldanda verði úrskurðaður málskostnaður til greiðslu úr ríkissjóði samkvæmt 2. mgr. 8. gr. laga nr. 30/1992, um yfirskattanefnd, sbr. 4. gr. laga nr. 96/1998, um breyting á þeim lögum. Samkvæmt úrslitum málsins þykja ekki lagaskilyrði til að úrskurða gjaldanda málskostnað. Þegar af þeirri ástæðu er kröfu gjaldanda hafnað.

Úrskurðarorð:

Máli þessu er vísað frá yfirskattanefnd og það sent skattrannsóknarstjóra ríkisins. Málskostnaðarkröfu gjaldanda, B, er hafnað.