Úrskurður yfirskattanefndar nr. 32/2018

28.2.2018

Úrskurður nr. 32/2018

ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR

Ár 2018, miðvikudaginn 28. febrúar, er tekið fyrir mál nr. 175/2017; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. […], og X sf., kt. […], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Anna Dóra Helgadóttir og Bjarnveig Eiríksdóttir. Upp er kveðinn svofelldur

ú r s k u r ð u r :

I.

Með bréfi, dags. 12. desember 2017, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. […], og X sf., kt. […], fyrir brot á lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum, framin vegna rekstraráranna 2011, 2012, 2013 og 2014.

Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:

„A, sem eiganda, framkvæmdastjóra og prókúruhafa X sf., kt. […], er gefið að sök eftirfarandi:

Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur. Vanræksla á afhendingu virðisaukaskattsskýrslna á lögmæltum tíma.

A er gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs skil á virðisaukaskatti, sem innheimtur var í rekstri X sf., vegna uppgjörstímabilanna júlí-ágúst, september-október, nóvember-desember rekstrar­árið 2011, janúar-febrúar, mars-apríl, júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember rekstrarárið 2012, mars-apríl og nóvember-desember rekstrarárið 2013 og maí-júní, júlí-ágúst og september-október rekstrarárið 2014. Þá er A gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs, á lögmæltum tíma, skil á virðisaukaskattsskýrslum fyrir hönd X sf. vegna uppgjörstímabilanna nóvember-desember rekstrarárið 2011, mars-apríl og nóvember-desember rekstrar­árið 2012, mars-apríl og nóvember-desember rekstrarárið 2013 og maí-júní, júlí-ágúst og september-október rekstrarárið 2014.

Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur til innheimtumanns ríkissjóðs vegna framangreindra uppgjörstímabila nemur samtals 5.773.851 kr. Fjárhæðin sundurliðast svo sem hér greinir:

Rekstrarár	Uppgjörstímabil	Vangoldinn virðisaukaskattur til innheimtumanns ríkissjóðs kr.
2011	júlí – ágúst	143.613
2011	sept. – okt.	298.049
2011	nóv. – des.	356.951
Samtals kr.		798.613
2012	jan. – feb.	428.767
2012	mars – apríl	382.190
2012	júlí – ágúst	240.928
2012	sept. – okt.	312.588
2012	nóv. – des.	1.067.070
Samtals kr.		2.431.543
2013	mars – apríl	914.731
2013	nóv. – des.	557.344
Samtals kr.		1.472.075
2014	maí – júní	450.216
2014	júlí – ágúst	481.283
2014	sept. – okt.	140.121
Samtals kr.		1.071.620
Samtals öll árin		5.773.851

Er það mat skattrannsóknarstjóra ríkisins, byggt á gögnum málsins, að þessu hafi A komið til leiðar á saknæman hátt, að því er frekast verður séð af ásetningi, eða í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi.

Telst þessi háttsemi A brjóta í bága við ákvæði 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr., samanber aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. og 2. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.

Framanlýst háttsemi A varðar hann sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995. Þá varða brot þessi X sf. sekt samkvæmt 8. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.

Þess er krafist að A og X sf. verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.“

Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 12. desember 2017, sem fylgdi kröfugerðinni.

II.

Með bréfum yfirskattanefndar, dags. 14. desember 2017, var gjaldendum veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef þeir vildu ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál þeirra og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 4. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt.

Með bréfi, dags. 29. janúar 2018, hefur gjaldandi, A, lagt fram vörn í málinu. Er þess krafist að gjaldanda verði ekki gerð sekt eða að sektarfjárhæð verði ákvörðuð í lægstu mörkum. Þá er þess krafist að kæranda verði úrskurðaður málskostnaður til greiðslu úr ríkissjóði, sbr. 2. mgr. 8. gr. laga nr. 30/1992, um yfirskattanefnd, með áorðnum breytingum. Er rakið í vörninni að huglæg afstaða gjaldanda hafi ávallt verið sú að stuðla að því að félagið stæði í skilum, en vanskil hafi ekki verið af yfirlögðu ráði. Hafi gjaldandi staðið skil á miklum hluta fjárhæðarinnar og séu málsbætur hans miklar. Við greiðslur inn á skattskuldir X sf. hafi gjaldanda láðst að taka fram að greiðslur ættu að fara inn á höfuðstól virðisaukaskatts en ekki til greiðslu vaxta eða álags. Er þess farið á leit að tekið verði tillit til þessarar yfirsjónar þar sem gjaldandi sé ekki löglærður. Þá sé gjaldandi kominn á lífeyrisaldur og hafi enga greiðslugetu, en hann hafi verið úrskurðaður gjaldþrota þann 16. desember 2015.

III.

Með bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 22. september 2017, er gerð sú krafa að gjaldanda, A, verði gerð sekt samkvæmt þargreindum ákvæðum 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með því að hann hafi sem fyrirsvarsmaður X sf., kt. […], vanrækt að standa skil á virðisaukaskatti félagsins þau uppgjörstímabil árin 2011, 2012, 2013 og 2014 sem greinir í bréfinu. Þá er þess krafist að X sf. verði gerð sekt af sömu ástæðum. Gjaldandi, A, hefur lagt fram athugasemdir í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins.

Skattrannsóknarstjóri ríkisins hóf hinn 28. júní 2017 rannsókn á bókhaldi og skattskilum X sf. er beindist að skilum félagsins á innheimtum virðisaukaskatti vegna rekstraráranna 2011, 2012, 2013 og 2014. Skráður tilgangur X sf. á þessu tímabili var ráðgjöf og uppsetningar á gæðakerfum, sjálfsmatakerfum, eftirlitskerfum og innri eftirlitskerfum fyrirtækja og stofnanna; meindýravarnir og meindýraeftirlit, ráðgjöf um forvarnir meindýrabúnaðar; fasteignaskoðun, ástandsskoðun skipa, báta og sjófara; framleiðsla og viðhald vélvirkra véla og tækja fyrir fiskiðnað og annan matvælaiðnað og iðnað; útgáfa á bókum, bæklingum og geisladiskum, og námskeiðahald. Vegna rannsóknarinnar var tekin skýrsla af gjaldanda, A, hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins hinn 9. ágúst 2017. Með bréfi, dags. 29. ágúst 2017, sendi skattrannsóknarstjóri gjaldendum skýrslu um rannsóknina, sem þá lá fyrir, dags. sama dag, og gaf þeim kost á að tjá sig um efni hennar. Athugasemdir voru ekki gerðar af hálfu gjaldenda. Í framhaldi af þessu tók skattrannsóknarstjóri ríkisins saman nýja skýrslu um rannsóknina, dags. 19. september 2017, sem var efnislega samhljóða hinni fyrri að viðbættum kafla um lok rannsóknarinnar.

Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 19. september 2017, segir að rannsókn á skattskilum X sf. hafi einkum verið byggð á upplýsingum sem fram hafi komið við fyrrgreinda skýrslutöku, virðisaukaskattsskýrslum X sf. og leiðréttingarskýrslum virðisaukaskatts, upplýsingum úr fyrirtækjaskrá ríkisskattstjóra, svo og tekjubókhaldi ríkissjóðs, sbr. fylgiskjöl með skýrslunni, en þar er um að ræða yfirlit um greiðslur X sf. vegna staðgreiðslu opinberra gjalda, virðisaukaskatts og opinberra gjalda.

Fram kemur í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins að rannsókn á virðisaukaskattsskilum X sf. hafi falist í því að bera fjárhæð innheimts virðisaukaskatts samkvæmt virðisaukaskattsskýrslum félagsins og leiðréttingarskýrslum virðisaukaskatts saman við greiðslur þess til innheimtumanns ríkissjóðs og er rakin sú niðurstaða rannsóknarinnar að fyrirsvarsmaður félagsins hafi ekki staðið skil á virðisaukaskatti vegna félagsins innan lögboðins frests uppgjörstímabilin júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2011, janúar-febrúar, mars-apríl, júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2012, mars-apríl og nóvember-desember 2013 og maí-júní, júlí-ágúst og september-október 2014 að fjárhæð samtals 5.773.851 kr. Þá hafi verið vanrækt að standa skil á virðisaukaskattsskýrslum X sf. á lögmæltum tíma uppgjörstímabilin nóvember-desember 2011, mars-apríl og nóvember-desember 2012, mars-apríl og nóvember-desember 2013 og maí-júní, júlí-ágúst og september-október 2014.

Við skýrslutöku þann 9. ágúst 2017 sagði gjaldandi að hann hefði stofnað félagið árið 1982. Sagði gjaldandi að síðustu tíu árin hefði hann verið einn í félaginu og hefði hann séð alfarið um daglegan rekstur og fjármál þess. Við skýrslutökuna voru bornar undir gjaldanda fyrirliggjandi virðisaukaskattsskýrslur og leiðréttingarskýrslur virðisaukaskatts X sf. vegna þeirra uppgjörstímabila sem rannsóknin tók til. Gjaldandi kannaðist við þessar skýrslur og kvað þær hafa verið byggðar á bókhaldsgögnum félagsins. Taldi gjaldandi gögnin gefa rétta mynd af rekstri félagsins. Gjaldanda var kynnt að samkvæmt gögnum málsins næmi virðisaukaskattur X sf., sem ekki hefði verið greiddur á lögmæltum tíma, samtals 5.773.851 kr. Sagði gjaldandi að ef skuldin væri byggð á innsendum virðisaukaskattsskýrslum hlyti hún að vera rétt. Kvaðst gjaldandi vera viljugur til að borga en krafa um að greiða 600.000 kr. á mánuði gengi ekki upp. Sagði gjaldandi að innheimtum virðisaukaskatti hefði ekki verið skilað á lögmæltum tíma þar sem hann hefði verið kominn í þrot. Hann hefði þurft að kaupa inn vörur og þetta hefði þá dottið upp fyrir. Sagði gjaldandi að hann hefði reynt að semja við innheimtumann ríkissjóðs en stífnin hefði verið mikil á þeim bænum. Sagði gjaldandi aðspurður að fé vegna innheimts virðisaukaskatts hefði farið í að greiða húsaleigu þar sem hann hefði verið með aðstöðu, leyfi og ýmislegt tengt rekstrinum. Aðspurður hvort hann hefði óskað eftir því við innheimtumann ríkissjóðs að greiðslum X sf. til innheimtumanns yrði ráðstafað með tilteknum hætti sagði gjaldandi að hann hefði greitt samkvæmt þeim greiðsluáætlunum sem gerðar hefðu verið.

Samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995, er refsivert ef skattskyldur maður afhendir eigi á lögmæltum tíma virðisaukaskattsskýrslu eða virðisaukaskatt sem hann hefur innheimt eða honum borið að innheimta. Samkvæmt fortakslausum ákvæðum nefndra laga og með stoð í dómaframkvæmd Hæstaréttar Íslands, sbr. m.a. dóma Hæstaréttar 27. febrúar 1997 (H 1997:789), 25. september 1997 (H 1997:2446), 14. janúar 1999 (H 1999:79), 18. febrúar 1999 (H 1999:544 og 550), 10. júní 1999 (H 1999:2645) og 30. mars 2000 (H 2000:1422), geta fyrirsvarsmenn lögaðila unnið til refsingar með því einu að láta ógert að skila umræddum gjöldum í ríkissjóð á tilskildum tíma, enda sé huglægum refsiskilyrðum fullnægt.

Gjaldandi, A, var eigandi og félagsmaður X sf. á þeim tíma sem mál þetta varðar og var gjaldandi jafnframt skráður framkvæmdastjóri og prókúruhafi félagsins. Við skýrslutöku staðfesti gjaldandi að hafa annast daglegan rekstur og fjármál félagsins. Verður samkvæmt framansögðu að telja að gjaldandi hafi sem fyrirsvarsmaður X sf. borið ábyrgð á skilum virðisaukaskatts félagsins og er sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins því réttilega beint að gjaldanda.

Til grundvallar niðurstöðu skattrannsóknarstjóra ríkisins um vangreidda fjárhæð virðisaukaskatts X sf. árin 2011, 2012, 2013 og 2014 liggja virðisaukaskattsskýrslur, þ.m.t. leiðréttingarskýrslur virðisaukaskatts, sem gjaldandi hefur staðfest að varði rekstur einkahlutafélagsins, sbr. skýrslutöku af gjaldanda 9. ágúst 2017, þar sem einnig kom fram það álit gjaldanda að gögnin gæfu rétta mynd af rekstrinum. Ekki hafa komið fram athugasemdir af hálfu gjaldanda af þessu tilefni eða vegna niðurstöðu skattrannsóknarstjóra ríkisins um fjárhæð vangreidds virðisaukaskatts. Þykja gögn málsins ekki gefa tilefni til annars en að byggja á því að virðisaukaskattur, sem gjaldanda bar að standa skil á vegna X sf., hafi numið þeim fjárhæðum sem greinir í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins. Sektarkrafa skattrannsóknarstjóra í máli þessu er byggð á niðurstöðum í skýrslu embættisins.

Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins og greinargerð með kröfugerð embættisins til yfirskattanefndar er gerð grein fyrir greiðslum gjaldanda til innheimtumanns ríkissjóðs vegna staðgreiðslu, virðisaukaskatts og opinberra gjalda frá því að skuldir vegna virðisaukaskatts, sem um ræðir í máli þessu, byrjuðu að myndast 6. október 2011. Þar kemur fram að á tímabilinu 6. október 2011 til og með 8. desember 2017 voru alls greiddar til innheimtumanns ríkissjóðs 1.902.689 kr. vegna höfuðstóls virðisaukaskatts X sf. Þar er að hluta um að ræða greiðslur vegna tímabila sem mál þetta varðar, nánar tiltekið virðisaukaskatt að fjárhæð 6.643 kr. vegna uppgjörstímabilsins júlí-ágúst 2011. Eins og mál þetta er lagt fyrir af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins þykir rétt að þessi fjárhæð, sem gjaldandi stóð samkvæmt framangreindu skil á áður en mál hans var sent yfirskattanefnd til meðferðar, komi til frádráttar fjárhæð vangreidds virðisaukaskatts samkvæmt kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins, enda er það í samræmi við það sem tíðkast hefur við meðferð hliðstæðra mála fyrir yfirskattanefnd. Verður því miðað við vangreiddan virðisaukaskatt að fjárhæð 5.767.208 kr. í máli þessu. Sá hluti greiðslna X sf. vegna virðisaukaskatts á umræddu tímabili, sem innheimtumaður ríkissjóðs hefur ráðstafað til greiðslu dráttarvaxta, álags og kostnaðar, nemur 204.471 kr., en hliðstæðar greiðslur vegna staðgreiðslu opinberra gjalda námu 119.718 kr. Þá kemur fram í gögnum málsins að greiðslur til innheimtumanns ríkissjóðs vegna opinberra gjalda X sf., þ.m.t. tryggingagjalds, á þeim tíma sem hér um ræðir, námu 775.361 kr. og var innborgunum að hluta varið til greiðslu dráttarvaxta og kostnaðar. Aðrar greiðslur X sf. til innheimtumanns en vegna höfuðstóls virðisaukaskatts námu því 1.099.550 kr.

Með dómi Hæstaréttar Íslands 2. október 2003 (H 2003:3178), sem varðar hliðstætt mál, var því hafnað að greiðslur, sem innheimtumaður hefur ráðstafað upp í álag, dráttarvexti og kostnað, geti haft áhrif á sakarmat og komið með beinum hætti til frádráttar skattskuld sem viðurlagaákvörðun tekur til. Ekki verður talið að breyting með lögum nr. 134/2005 á refsiákvæðum laga nr. 50/1988 haggi þessari dómaframkvæmd. Með breytingalögum þessum er hins vegar skýrt kveðið á um það að greiðslur skattaðila á verulegum hluta skattfjárhæðar geti að uppfylltum ákveðnum skilyrðum leitt til þess að ákvæði um lágmark sektarrefsingar eigi ekki við. Samkvæmt dómum Hæstaréttar Íslands 30. mars 2006 í málunum nr. 428/2005 og 469/2005 ber að taka í þessu sambandi tillit til innborgana sem ráðstafað hefur verið til greiðslu álags vegna vangreiddrar staðgreiðslu opinberra gjalda starfsmanna og vangreidds virðisaukaskatts, svo og skuli fara á sama hátt með greiðslur vegna staðgreiðslu opinberra gjalda þess fyrirsvarsmanns sem refsiábyrgð sætir. Ekki verður annað séð en að líta megi með hliðstæðum hætti til greiðslna viðkomandi skattaðila sem innheimtumaður hefur ráðstafað upp í dráttarvexti og kostnað, og eftir atvikum til greiðslu á opinberum gjöldum, enda er það í samræmi við úrskurðaframkvæmd fyrir gildistöku laga nr. 134/2005, sbr. og fyrrgreindan dóm Hæstaréttar frá árinu 2003 og aðra dóma í hliðstæðum málum, m.a. H 2000:2387. Eins og mál þetta liggur fyrir þykir því mega taka tillit til fyrrgreindra greiðslna X sf. að fjárhæð 1.099.550 kr.

Samkvæmt því sem að framan er rakið og gögnum málsins að öðru leyti var virðisaukaskattur X sf. að fjárhæð 5.767.208 kr. uppgjörstímabilin júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2011, janúar-febrúar, mars-apríl, júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2012, mars-apríl og nóvember-desember 2013 og maí-júní, júlí-ágúst og september-október 2014 ekki greiddur innheimtumanni ríkissjóðs á tilskildum tíma, sbr. 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr. laga nr. 50/1988. Vegna þeirra skýringa gjaldanda að fjárskortur hafi valdið þeim vanskilum á virðisaukaskatti sem í málinu greinir skal tekið fram að ekki telst tæk varnarástæða að fé hafi ekki verið til í rekstri félagsins til að standa skil á umræddum gjöldum, sbr. m.a. fyrrnefndan dóm Hæstaréttar Íslands frá 30. mars 2000 (H 2000:1422).

Með vísan til þess sem rakið hefur verið telst fullnægt þeim huglægu refsiskilyrðum sem fram koma í 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995. Ber að ákvarða gjaldanda, A, sekt samkvæmt þessum lagaákvæðum vegna vanrækslu á skilum virðisaukaskatts í rekstri X sf.

Eins og lög nr. 50/1988 hljóða eftir breytingar, sem á þeim voru gerðar með lögum nr. 42/1995, skal sekt aldrei vera lægri en sem nemur tvöfaldri þeirri skattfjárhæð sem vanrækt var greiðsla á, þó að teknu tilliti til álags. Samkvæmt breytingu á greindum lögum með lögum nr. 134/2005 eiga fésektarákvæði þessi þó ekki við hafi brot einskorðast við að standa ekki skil á réttilega tilgreindum virðisaukaskatti samkvæmt virðisaukaskattsskýrslu, enda hafi verið gerð skil á verulegum hluta skattfjárhæðar eða málsbætur eru miklar. Í tilviki gjaldanda er til þess að líta að virðisaukaskattsskýrslur X sf. og leiðréttingarskýrslur virðisaukaskatts liggja fyrir vegna allra tímabila virðisaukaskatts sem málið varðar og eru fjárhæðir í málinu byggðar á þeim. Sem fyrr segir verður lagt til grundvallar að greiðslur til innheimtumanns ríkissjóðs, sem hér beri að líta til, hafi numið 1.099.550 kr. Að teknu tilliti til innborgunar inn á höfuðstól svarar sú fjárhæð til vangreidds virðisaukaskatts X sf. vegna fyrstu þriggja uppgjörstímabila virðisaukaskatts sem málið varðar og verulegs hluta fjárhæðar fjórða tímabilsins. Samkvæmt þessu og í samræmi við dómaframkvæmd Hæstaréttar Íslands, sbr. fyrrgreinda dóma frá 30. mars 2006, verður því talið að sú undantekning frá fésektarlágmarki, sem mælt er fyrir um í lögum nr. 134/2005, taki til vanskila á virðisaukaskatti uppgjörstímabilin júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2011 og janúar-febrúar 2012 að fjárhæð samtals 1.227.376 kr. Ekki liggur annað fyrir en að vangreiðsla á virðisaukaskatti vegna annarra tímabila hafi fyrst og fremst stafað af erfiðleikum í rekstri X sf. og ekkert er komið fram um að gjaldandi hafi persónulega notið nokkurs hags af brotinu. Hins vegar varðar mál þetta vanskil á virðisaukaskatti að ekki óverulegri fjárhæð og vegna langs tímabils. Að þessu virtu og með vísan til greindrar dómaframkvæmdar verður því ekki talið að skilyrði um miklar málsbætur, sbr. ákvæði laga nr. 134/2005, eigi hér við. Því teljast lágmarksákvæði 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988 gilda um vanskil á virðisaukaskatti að fjárhæð 4.539.832 kr.

Samkvæmt framansögðu og að teknu tilliti til álags samkvæmt 2. mgr. 27. gr. laga nr. 50/1988 þykir sekt gjaldanda hæfilega ákveðin 8.700.000 kr. til ríkissjóðs.

Að virtum dómi Hæstaréttar 21. júní 1991 (H 1991:1236) og með vísan til 8. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995, þykir rétt að gera X sf. að greiða greinda sekt in solidum með A.

Umboðsmaður gjaldanda, A, hefur gert kröfu um að gjaldanda verði úrskurðaður málskostnaður til greiðslu úr ríkissjóði samkvæmt 2. mgr. 8. gr. laga nr. 30/1992, um yfirskattanefnd, sbr. 4. gr. laga nr. 96/1998, um breyting á þeim lögum. Samkvæmt úrslitum máls þessa þykja ekki vera til staðar lagaskilyrði til þess að ákvarða gjaldanda málskostnað. Kröfu þess efnis er því hafnað.

Úrskurðarorð:

Gjaldendur, A og X sf., greiði in solidum sekt að fjárhæð 8.700.000 kr. til ríkissjóðs.